माणसाला काही न काही छंद हवा . स्वप्न हवीत . पुरी होणारी किंवा कायम अपुरी राहणारी . त्यातून तो स्वताला
हरवायला शिकतो , सापडायला शिकतो.
हे हरवणं सापडणं प्रत्येकाचं निराळा असतं . पती पत्नीचं एकंच एक मत असलं
तर संसारात स्वर्ग निर्माण होतो . पती पत्नीचा ह्या हरवण्या-सापडण्याचा जागा एकंच निघाल्या तर ते सुखदुखाचे समान वाटेकरी होतील .
दोघांचा अशा जागा किंवा स्वप्न वेगवेगळी असतील तर ते प्रकृती धर्मानुसार स्वाभाविक आहे.
पण तो एकमेकांचा टिंगलीचा विषय होऊ नये , इतपत भान संसारात ज्यांना टिकवता येईल त्यांना संसार सुखाचं मर्म सापडेल . ज्यांना हे असं हरवता येत नाही , ते रिकाम्या वेळेचे बळी होतात.
0 comments:
Post a Comment